Emeklilik /
Veda…
Cumhuriyet’in üçüncü kuşak çocukları olarak 60’lı yıllarda gözlerini açan
bizler daha çocuk yaşlarımızda toplumsal duyarlılık noktasında
bilinçleniyorduk. Bu ülkenin gençleri olarak meşakkatli günler geçirdik. Siyasi mülahazalar, ideolojik tartışmalar/çatışmalar, felsefi bakışlar
derken, sayısız
badireler atlatıp, bedeller ödedik. Tüm bunlara rağmen bu ülkenin
kuruluş felsefesini oluşturan "Atatürk
ve Cumhuriyet" olgusu/duygusu bizi biz yapıyordu. Ortak
paydamız oluyordu. Ülkede yaşanan tüm
olumsuzluklara, acılara, haksızlıklara ve hukuksuzluklara rağmen biz
devletimize, toplumumuza, halkımıza küsmedik.
Büyük önder Atatürk’ün “vatan
sevgisi ona hizmetle ölçülür” sözünü düstur edindik. “Halkın hizmetindedir bizim bütün
benliğimiz” diyerek hep en önde koşmaya çalıştık.
Bendeniz, 31 Temmuz 2019 itibariyle
son imzalarımı atıp dosya, mühür, kimlik kartını teslim ederken Devletten
düşümümü yapıp emeklilik dünyasına adımımı attım. 41 yıllık meslek, 37 yıllık bilfiil
amirlik/müdürlük sürecinin ardından kazasız-belasız, onurumuzla mesleği
tamamlamak güzel bir an..
Rütbelerimizi bileğimizin hakkıyla
alırken -ailelerimizin, öğretmenlerimizin, meslek büyüklerimizin emekleri bir
yana- kimseden icazet almadan, kimseye biat etmeden, kimseye minnet/rica
duymadan bir mesleği tamamlamak yüce bir duygu..
Bizler, görev sürecimizde meslek
taassubu yanında etik değerleri göz önünde tutarak hukuku/hakkaniyeti elden
bırakmamaya çalıştık.
Tabiki Atatürk ve Cumhuriyet
sevdamız olmazsa olmaz çizgimiz.
Yaşam devam ediyor.
Bundan sonraki süreçte; sağlık
öncelikli esenlik dolu günler temennimiz.
Saygı, sevgi ve selamlarımla...
(01. 08. 2019)
Remzi
KOÇÖZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.